Yoğun endüstrileşme sonucunde yüksek miktarlarda endüstriyel kaynaklı atıksular meydana gelmekte ve bu atıksular içeriklerinde doğada zor ayrışan, toksik, kanserojen ve/veya kalıcı olarak nitelendirilen kirleticileri barındırmaktadır. Günümüzde bu kirleticilerin etkin giderimi için daha sürdürülebilir, yenilikçi ve bütüncül arıtma sistemlerinin geliştirilmesi, bunların mevcut arıtma sistemlerine entegrasyonu bir zorunluluk haline gelmiştir.
Söz konusu çevresel sorunlara bir çözüm bulmak amacıyla yaklaşık 30 yıldır ileri arıtma yöntemleri yoğun ilgi görmekte, mevcut arıtma sistemlerine alternatif veya bu sistemleri destekleyici olacak şekilde geliştirilmektedir.
İleri arıtma yöntemleri arasında yer alan “İleri Oksidasyon Prosesleri” (İOP), ilk kez ABD’de Glaze vd. (1987) tarafından, “başta hidroksil radikali olmak üzere, oda sıcaklığında serbest radikallerin üretimine dayanan kimyasal prosesler” olarak tanımlanmıştır.
Bu el kitabında, İOP’nin daha etkin ve ekonomik olarak uygulanmaları için özellikle dikkat edilmesi gereken bazı önemli noktalara değinilmiştir, çünkü genel kanıların aksine İOP’ni optimize ve kinetik olarak kontrol etmek yukarıda söz edilen nedenlerden dolayı çok basit değildir.
Öte yandan, İOP’nin dirençli/kalıcı kirletici gideriminde etkin ve hızlı bir şekilde uygulanması, ilk yatırım ve işletme maliyetlerinin ekonomik olarak kabul edilebilir seviyede olması yeterli değildir.
Günümüzün ihtiyaçları doğrultusunda, önerilen İOP’nin aynı zamanda ekotoksikolojik olarak emniyetli, ekolojik ve teknik olarak da “sürdürülebilir” olmaları da gereklidir.İOP EL KİTABI
El kitabımızın değerli yazarları, İOP konusunda yıllarca büyük özverilerle çalışmış, teorik altyapıları kuvvetli, laboratuvar/pratik/uygulama tecrübeleri yüksek, emektar hocalarımızdır.
İOP çalışmak, çok sabır ve özveri ister, çünkü İOP konusunda yetişmek, uzmanlaşmak, teorik bilgileri uygulamaya geçirmek uzun ve zorlayıcı bir süreçtir.
Kendilerine bu el kitabı için harcadıkları emek, ayırdıkları zaman, engin ve derin tecrübelerini bizlerle paylaştıkları için çok teşekkür eder, çalışmalarımıza ilgi duyacak araştırma görevlilerimize,
doktora öğrencilerimize ve genç akademisyenlerimize keyifli okumalar dileriz.
Prof.Dr. İdil Arslan ALATON
1995 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Kimya-Metalurji Fakültesi Kimya Mühendisliği Bölümü’nden mezun olmuş, yüksek lisans ve doktora derecelerini sırası ile 1997 ve 2000 yıllarında Boğaziçi Üniversitesi Çevre Bilimleri Enstitüsü Çevre Teknolojileri A.B.D.’ndan almıştır.
Doktora çalışmaları sırasında YÖK-CIMO Bursu ile Tampere Teknik Üniversitesi Su ve Atıksu Arıtma Teknolojileri Bölümü’nde, TÜBİTAK NATO A2 bursu ile Leibniz Hannover Üniversitesi’ne bağlı Güneş Enerjisi Araştırma Enstitüsü’nde misafir araştırıcı olarak bulunmuştur. Doktora sonrası çalışmalarına 2000 yılında Berlin Teknik Üniversitesi Su Arıtma Teknikleri Enstitüsü’nde, 2001 yılında South Carolina Üniversitesi Kimya ve Biyokimya Bölümü’nde TÜBİTAK NATO B1 bursiyeri olarak devam etmiştir.
İdil ARSLAN ALATON, 2001 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi, İnşaat Fakültesi, Çevre Mühendisliği Bölümü’nde yardımcı doçent olarak akademik çalışmalarına devam etmiştir. Öğretim üyeliğinin bu ilk yıllarında, kalıcı organik kirleticilerin tekil olarak ya da karışık sübstrat ortamında kimyasal, fotokimyasal ve fotokatalitik ayrışma mekanizmalarına biyokimyasal süreçlerle birlikte bütüncül bir yaklaşımla çözüm getirmeyi hedefleyen araştırmalar yürütmüştür (2002-2004). 2005-2006 yılları arasında endüstriyel kirleticilerin elektrokimyasal oksidasyon-elektrokoagülasyon ile arıtımı, 2007-2009 yılları arasında ise kimyasal-fotokimyasal ileri oksidasyon prosesleri için deneysel tasarım ve optimizasyon çalışmalarına ağırlık vermiştir.
İdil ARSLAN ALATON, 2004 yılında TÜBA-GEBİP ve TÜBİTAK Teşvik Ödüllerini, 2007 yılında FABED Eser Tümen Üstün Başarı Ödülü’nü, 2021 yılında ise TÜBİTAK Bilim Ödülü’nü almştır. 2013 yılında Bilim Akademisi’ne asil üye seçilmiştir.
İdil ARSLAN ALATON, son yıllarda ağırlıklı olarak peroksitlerin yardımı ile sülfat radikali üretimine dayanan ileri oksidasyon prosesleri ile mikrokirletici, antibiyotiklere dirençli bakteriler ve akut toksisite giderimi, söz konusu arıtma yöntemlerinin farklı su ve atıksu matrislerinde uygulanması konularında deneysel çalışmalarına devam etmektedir.
Prof.Dr. Gamze VARANK
2000 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi Çevre Mühendisliği Bölümü’nden mezun olmuş, yüksek lisans ve doktora derecelerini sırası ile 2006 ve 2010 yıllarında Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Çevre Teknolojileri A.B.D.’ndan almıştır.
Yüksek lisans ve doktora çalışmalarını katı atık yönetimi üzerine tamamlayan Gamze VARANK, 2012 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi, Çevre Mühendisliği Bölümü’ne yardımcı doçent olarak atanmıştır.
Sızıntı suyu yönetimi, katı atık bertaraf teknolojileri, anaerobik ayrışma alanlarında çalışmalar yürüten Gamze VARANK doktora derecesini düzenli depo sahaları alternatif taban sistemlerinden kirletici geçişi ve geçiş modellemesi konusunda yaptığı çalışma ile almıştır.
Doçentlik akademik ünvanını Üniversitelerarası Kurul’dan 2015 yılında almış, 2021 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi Çevre Mühendisliği Bölümü’ne Profesör olarak atanmıştır.
Doçentlik sonrası akademik çalışmalarına ileri oksidasyon prosesleri ile endüstriyel atıksu, membran konsantreleri arıtımı, dirençli organik kirletici giderimi alanlarında devam etmiş, halen kompleks atıksuların arıtımında alternatif ileri oksidasyon proseslerinin hibrit ve kombine uygulamaları konularında deneysel çalışmalarını yürütmektedir.