Müzikte öğrenciye bir çalgının icrasında öğretilmesi ve eğitilmesi için temelde iki seçenek vardır; biri geleneksel ve daha eski olan "meşk' diğeri "metot". Meşk usta- çırak ilişkisi, metot ise nota aracılığıyla öğretmen-öğrenci ilişkisini ifade eder. Bu kitap, dört telli kemençe için metot olarak hazırlandı. Türk müziğinde metotla öğretim ve eğitim, Batı müziğine göre çok daha geç başlamıştır. Bunun notanın müziğimize geç girişi ve Türk müziği eğitimi veren konservatuarların geç açılması gibi iki ana nedeni var. Dört telli kemençe için yazılan bu metot, yeni başlayan öğrenciden itibaren, her seviyede kemençe icracısının yararlanabileceği ve ileri seviyeye kadar kemençe icrasında karşılaşılan zorlukları aşmak amacıyla hazırlandı. Bu kitap metot çalışması olarak, kapsam ve içerik anlamında, Türk Müziğinde alanının ilk çalışmasıdır. Dört telli kemençe için kaynak niteliğinde olabilecek bu metodun, Türk Müziği dünyasına katkı sağlaması ve ileride yapılacak çalışmalara vesile olmasını temenni ederim.